(Last Updated On: 27 mei 2019)Het is 1940 als de dan 13 jarige Martien Billekens staat te popelen om eindelijk bij FCV te mogen gaan voetballen. Met vriendjes André Hendrickx en Hein Wiegers wordt al iedere vrije minuut gevoetbald, maar je moet nu eenmaal 13 jaar zijn om erbij te mogen. Eindelijk is het dan zover en al snel is duidelijk dat Martien de nodige aanleg heeft voor het spelletje. Ook tijdens de oorlogsjaren speelt het jeugdteam van FCV zijn wedstrijden. Dat gebeurt op een veld aan de Weselseweg waar de Vense voetballers op dolle dinsdag in september 1944 de bommenwerpers zien overvliegen voor de bombardementen op de Venlose Heide. De jongens hebben door de oorlog dan toch voorlopig hun laatste wedstrijd gespeeld. Direct na de oorlog komt Martin als ‘jonkie’ bij het 1e elftal. Hij herinnert zich de 1e wedstrijd, uit bij Panningen nog als de dag van gisteren. Aanvoerder en spil Bert Vercoulen, op dat moment de grote man bij FCV, scheldt hem de huid vol na dodelijk balverlies. Gelukkig kan Martin diezelfde Bert later nog vaker de spreekwoordelijke mond snoeren als die zijn eigen keeper Hans Peerlings weer eens passeert… De voetbalcarrière wordt vervolgens voor 2,5 jaar onderbroken voor een uitstapje naar Indië, en in 1950 keert Martin terug naar Nederland en ook in het 1e van FCV. 
Er passeren talloze namen de revue als Martin verhaalt over die voetbaljaren. Inmiddels heeft FCV ook zijn 1e trainer, Wiel Heger sr. En later Nol Verbruggen. De vrienden Wiegers en Hendrickx, maar ook Harie Curvers, Wim Wienhoven, Pierre Stoot en d’n Unne van Sieben. De kleine en aalvlugge Billekens, die op alle 5 de posities in de Vense voorhoede uit de voeten kan, valt ook op bij het grotere VVV. Gijs Nass vraagt namens die club of Martin de vrijgevallen positie van linksbuiten wil komen invullen. Martin wil wel, maar vader Billekens ziet het als zeer gelovig katholiek niet zitten dat zijn zoon bij het niet christelijke VVV gaat voetballen. FCV beleeft vanaf dat moment dus nog vele jaren plezier van zijn gevaarlijke aanvaller, met als hoogtepunt het sterke team uit 1956 dat anno vandaag nog steeds de wand in onze kantine siert. In dat jaar laat de kleine Martin 28 treffers noteren in FCV 1 en tegenstanders vrezen hem wekelijks met knikkende knieën… FCV heeft het in die jaren ook aan Martin te danken dat het veld er 2-wekelijks goed bij ligt. Martin maait als vrijwilliger in die tijd namelijk zelf het gras op de zaterdagen voor de thuiswedstrijden. 1956 is ook het jaar waarin Martin trouwt. Voor café Theike Backus, waar bijna 25 jaar eerder nota bene onze club is opgericht, is het naar verluidt de eerste bruiloft die er wordt gevierd. In die jaren bestaat uiteraard ook de 3e helft. Anders dan nu zijn dat in die tijd legendarische kroegentochten, zeker ook op de fietsende terugtochten uit plaatsten als Panningen en Sevenum. Al voordat de spelers ‘t Ven weer bereiken is men meestal al in enigszins beschonken toestand. 
Helaas lukt het in die jaren nooit om een kampioenschap te halen. Lang speelt FCV in de 3e klasse en daalt zelfs af naar de 4e. In de laatste wedstrijd van Martin, bij Achates in Ottersum, wordt zelfs naar de toenmalige onderafdeling gedegradeerd. Inmiddels staat de knie van Martin, na een opgelopen blessure op het FCV veld bij het Klooster, actief voetballen eigenlijk niet meer toe, al bouwt hij nog wel een jaar af in het 4e elftal. Hij probeert het ook als elftalleider, maar dat is hem veel minder op het lijf geschreven dan het voetballen zelf.
Inmiddels voetballen de 2 zonen, Mat en Jack, bij VVV’03 omdat dit logistiek beter past. Gelukkig ziet eerstgenoemde dat ‘foutje’ eind 70’er jaren zelf ook in als hij met een paar vrienden overstapt naar FCV. Martin blijft vanaf dat moment supporter van ons 1e elftal en anno nu is hij iedere thuiswedstrijd nog op ons park te vinden. Als voetballer herkent hij zich enigszins in de snelheid, explosiviteit en lichaamslengte van onze huidige rechtsbuiten Richie. Recent heeft Martin de schaal uitgereikt die hoort bij het behaalde kampioenschap, wat vooral voor ons als club wat mij betreft een hele grote eer was. Uiteraard hopen we nog lang van zijn positieve belangstelling te kunnen genieten…
Dames en heren, al meer dan 70 jaar groen-wit gekleurd, explosief en supersnel, groot voetbalgenieter, topfit en goedlachs, topscoorder en topsupporter….Martin Billekens…
